‘Sterf maar. Jij moet dood voor wat je mij hebt aangedaan,’ sist haar stem die ik uit duizenden herken. Het is maanden geleden dat ik haar voor het laatst sprak. Ik verbreek de verbinding.
In mijn innerlijke projectiescherm verschijnt een plaatje. Een platgetrapte modderschoen.
Is ze weer zover afgezakt dat dit het eerste zou zijn wat ik op haar kamer aantref? Goddank is ze veilig opgeborgen in de Dubbele Diagnose kliniek van de ggz. Mijn dochter die nu denkt dat ze een dwangneurose heeft, mij haar diagnose schizofrenie verwijt. Antipsychotica moeten hun werk verrichten. Die slikte ze al weken niet meer. Haar woonbegeleiders merkten niets. Ik slik een brok verdriet weg. Glanzend gepoetste schoenen blijven een illusie. Modder te over…
« Vakbroeder
Honds »
« Vakbroeder Honds »
Familie, Liefde, Maatschappij, Mensen
Moddergooien
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van geertjepaaij of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
11 reacties
Reageren
« Vakbroeder Honds »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Arbitrage)
Recent
- Er zijn nu eenmaal grenzen
- Schrijvers
- Writer’s block
- Gebonden champignonsoep
- De heer Vreeswijk – status van een staatslot
- Spookschrijvers – 2
- Spookschrijvers – 1
- Was
- Paradijspraat
- Evolutie van de mens
Wat een verdriet, geen woorden voor. Wel ontzettend gevoelig geschreven, de modderschoen vergeleken met de glanzend gepoetste schoen. Een hartje voor het mooie stukje en ter bemoediging.
@Geertje, als altijd aangrijpend.
Zwaar voor je. Mooi geschreven. Ik wens je veel kracht toe.
Het hakt er weer in bij mij. Toch vind ik het ook een mooie manier om van je af te schrijven.
Dank jullie wel voor jullie mooie reacties. Ik probeer een balans te vinden tussen soms klinkklare flauwekul schrijven en soms weer zo’n stukje. En ik hoop dat op dit platform mensen zijn die ‘Volg de blauwe lijn’ ook gaan lezen. Je kunt het ook via jouw bieb reserveren (er zijn 3 bibliotheken die ‘m hebben en het aantal breidt zich langzaam uit). Jouw bieb leent ‘m dan uit de bieb die hem in de collectie heeft. Ik blijf aandacht vragen voor mijn thematiek en mijn missie: meer mededogen met mensen zoals mijn dochter én met hun ouders die vaak in de media als opvoedkundige klunzen worden afgeschilderd.
@Geertje, je hebt hier in ieder geval een platvorm waar je gehoord en gelezen wordt. Je stukjes getuigen dat je een betrokken moeder bent. Goed geschreven.
Beste Geertje, ik herinner me de wanhoop van mijn pleegvader nog tijdens mijn psychoses…. indringend.. zelfs nu het veel beter met me gaat spuugt hij nog steeds vuur als het gaat om de manier waarop hij behandeld is. Ik volg u met veel respect en hoop dat u ooit, net als mijn pleegvader, betere tijden mag meemaken.
Dank Desiree en Irene. Ja, ik blijf betrokken. Ik kom op voor familie die verstoken blijft van info door ggz omdat psychotisch familielid dat verbiedt. Ondanks psychose is een ‘client’ oordeelsbekwaam. Signalen van familie dat het weer fout gaat, worden vaak weggewuifd door ggz. De crisisopname van mijn dochter had niet nodig geweest als de woonbegeleiding niet had zitten maffen. Hoezo familiebeleid? De wet geeft een psychotische ‘client’ het volste recht op privacy en geen inmenging noch betrokkenheid van familie.
Ik vind je verhaal heel heftig. Begrijp dat het feiten zijn.. veel sterkte met deze strijd
Hoi Anne. Dank je wel. Haar ziektebeeld zal nooit wennen, haar worsteling en lijden evenmin. Wat ik nooit zal nalaten, is voor haar in de bres springen als ik ervaar dat de hulpverlening niet adequaat (om maar eens een politieke term er tegenaan te gooien) handelt. In dat soort situaties reageer ik als een pitbull.
Geertje wat geweldig dat jij doet en ook weet vol te houden. Dat je als een pitbull reageert is denk ik jouw kracht. Hulpverlening is in deze tijd een groot probleem ivm de bezuinigingen in de zorg etc