In de werkkamer staat een kerstboom. De lichtjes beschijnen de banden van vele boeken. Sociologie, psychologie, economie, criminologie …, de boom is het enige dat vaag doet denken aan een kerstgedachte.
‘Ze moeten bij het werkproces betrokken blijven.’
‘Dus met behoud van uitkering zullen ze dezelfde werkzaamheden uitvoeren als een veroordeelde crimineel?’ vraag ik de wethouder.
‘Op tijd komen, samenwerken, doorzetten, geestdodend werk, het zijn elementen die bijdragen aan de maatschappij.’
‘Jaagt u mensen niet naar zelfmoordgedachten?’
‘Wellicht, maar ook dat scheelt de samenleving geld. Levensbeëindiging vanwege sociale misparticipatie gaan we ondersteunen met medicatieverstrekking. Hier neemt u zelf één van uw eigen bonbons’
‘Nee dank u, maar neemt u gerust.’
Verstopt onder een laag chocolade bevindt zich de bittere pil.
In principe heel humaan deze bonbon.
Beter dan de vernederingen, die deze participatiemaatschappij in gedachten heeft.
Sterke satire.
Deze zin:
‘de boom is het enige dat vaag doet denken aan een kerstgedachte’
mij lijkt een kerstboom heel sterk aan kerst doen denken, niet vaag.
@Hadeke, een sterk verhaal weer. In de laatste regel zou ik de en een met elkaar van plaats laten ruilen.