Schrijf mee!
« »

Column, Natuur

Genesis

5 januari 2013 | 120w | Fons Wijers | 8

Het was werkelijk aardedonker, overal om hem heen, niet alleen nu, maar al zo lang hij zich kon herinneren. Hij zag geen hand voor ogen. ‘Dan ben je weliswaar de baas van het al, maar je ziet geen ene mallemoer,’ verzuchte hij. Na verloop van tijd ging dat frustreren. Jawel, hij had genoten van de stilte en de rust, geen last van gedoe waarvan hij zich nog geen voorstelling kon maken, maar langzaamaan werd hij toch nieuwsgierig naar de aard van het gedoe waarvan hij mogelijk last zou kunnen krijgen. Zou dat het licht verdragen? ‘Vooruit dan maar,’ mompelde hij op zeker moment en tuitte zijn lippen: ‘Er zij licht.’ Na dit spetterend begin was er geen houden meer aan.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Fons Wijers of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

5 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »