Hoog in de bergen schemert het slechts even. Als een lijkwade valt de nacht over de twee reizigers.
‘Hoe weet je wie ik ben en wat mijn bestemming is?’ vraagt Usha. Door de flakkerende vlammen kijkt ze naar haar reisgenoot, die onverstoorbaar op een laatste botje kluift.
‘Ik weet je naam en ook dat ik je naar deze plek moest brengen,’ zegt de man. ‘De rest is aan jou.’
‘Dat dacht ik al,’ zegt Usha. Ze wikkelt zich in haar deken en slaapt een droomloze slaap.
Als ze ’s morgens ontwaakt, is haar gids verdwenen.
Usha kijkt omhoog naar de bergwand, waar haar in steen gevangen drakenmoeder waakt. Een raaf glijdt in trage cirkels omlaag en landt op haar schouder.
Voor mij als schrijver is het behoorlijk lastig te beoordelen of dit stukje ook zelfstandig goed leesbaar is. Ik hoop dat jullie me op dat punt van feedback voorzien.
Zo gauw het antwoord negatief luidt, zet ik een punt achter mijn fantasy-feuileton.
Sorry, feuilleton moet het zijn …
Kan gelezen worden als een zelfstandig verhaal (pakkend geschreven), weliswaar met mysteries omgeven, en met de landing van de raaf als cliffhanger. Dus nog éénmaal een vervolg om de lezer te bevredigen (inlossen van verwachtingen).
Ik vermoed dat je gelijk hebt en dat het na een derde stukje misschien wat geforceerd aan gaat doen. Ik weeg dat gewoon van stukje tot stukje af en volg de reacties.
Dank voor je feedback.
Je beschrijft in deze twee deeltjes slechts een klein deel van de dag dus als je het bij drie delen laat, ben ik benieuwd hoe je dat gaat oplossen. De sfeer is duidelijk neergezet. Wat mij betreft goed als los stukje te lezen maar het blijft mysterieus.
Bij drie deeltjes zal het sowieso een open einde moeten worden. Maar zo lang het me lukt afgeronde stukjes te produceren, ga ik nog even door. Ik laat dat natuurlijk óók van de reacties afhangen.
Ik lees deze toevallig als eerste, zal straks deel 1 opzoeken. Ik vind ‘m zeker leesbaar, benieuwd hoe het verder gaat. Dat dan weer wel, ik vind ‘m nog niet af.
Vraag me alleen af waarom de titel dochter is
Lezers die zich dat afvragen, bekijken misschien óók de voorgaande stukjes. Bij jou blijkt het al zo te werken.
Ja, beide stukken kunnen goed onafhankelijk van elkaar gelezen worden. En toch vormen ze ook samen één geheel, waarbij de(ze) lezer zich afvraag of er ook een derde dochter komt.
Die derde komt er zeker nog. Of het er meer worden, weet ik nu nog niet. Het moet niet gekunsteld over gaan komen.
@Hay ik houd het in de gaten