Achteraf was het nemen van een neut tussen twee colleges geen absolute aanrader. Je flapte er dan dingen uit, waarvan je je later afvroeg of dat wel kon.
Tijdens het tweede college konden we het even niet laten om de docent economie te bekijken. De kalende man had van de ene op de andere dag een weelderige haardos.
“Zeker pokon gebruikt,” fluisterde ik tegen een medestudente.
De docent had duidelijk erg in al die blikken. Eerst ging hij nog door met de uitleg van de grafieken om dan plotseling van onderwerp te veranderen.
“Tja, met zoveel haarverlies op mijn leeftijd moet je toch wel weer voor wat begroeiing zorgen, nietwaar?”
Ik stak mijn hand op.
“Ja?”
“Is het ook winterhard?”
#hendrike <# Ik weet niet of ik lach vanwege de snedigheid of uit leedvermaak, maar leuk is het stukje zeker!
JelStein, dank je. Ik houd het liever op het eerste aan.
ja, beetje wrede humor, echt voor een student
José, het woord wrede wil ik even tegenspreken. Dit waren altijd colleges met best wel veel grappen naar elkaar, die soms wat ver gingen, maar we wisten ‘van wie het kwam’. We waren een groep dertigers die elkaar goed kenden. De docent en zijn vrouw, die er ook bij was, moesten er ook smakelijk om lachen.