Ik noteerde ‘jong volwassene met designbril’. Je reageerde fel toen we je presentatie bespraken. Het klopte niet. Je was niet een opgeschoten puber met dromen. Je was een natuurtalent die de wereld wilde veroveren, die wilde reizen, dj-en en nieuwe muziek maken. Ik zag het niet goed. Tot slot zei je: ‘die bril, die is nep’. Het zat niet goed en dat wist je. Je vertrok boos en verongelijkt.
Vorige week zag ik je weer. Naturel ditmaal, weg bravoure, weg bril. Je was terug naar school, je sprak zorgzaam over je moeder. Je vriendin was op weg vanuit het zuiden. Je toonde belangstelling. We spraken hierover, van mens tot mens. Het ging goed, heel goed en dat kon ik zien.
@Binnentun Mooi geschreven