Schrijf mee!
« »

Communicatie

Dissociatie van een kind

11 november 2013 | 120w | liedelet | 11

Ik ben je kwijt en misschien is dat ook maar beter. Ik zie je niet meer dagelijks voor me, je kwelt me niet meer. Wat overblijft zijn flarden, vage beelden in mijn hoofd. Schrammen op de ziel, maar wat doen ze soms nog pijn.

Als ik je terugroep in gedachten, verander je in mokerslagen. In werkelijkheid is het de hand die ketst tegen mijn wangen. Het is mijn verdiende loon voor schoenen aan de verkeerde voet.
Toch is het niet de hand die pijn doet, het is meer dan dat.

Ik wil je niet voelen, ik droom weg in mijn eigen gedachten en zing de boze stemmen weg. Ik denk aan morgen, waar jij niet slaat, waar jij niet bent.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van liedelet of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

13 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »