‘Kunt u vinden wat u zoekt, meneer?’ vraagt Gina vriendelijk aan een klant die al een tijdje in een encyclopedie zit te lezen.
‘Ach, weet u,’ verontschuldigt de man zich. ‘Ik heb al vier keer dezelfde bladzijde gelezen, zonder dat er iets is binnengekomen.’
‘Oh, dat ken ik. Gek, hè? Je ogen lezen gewoon door. Daar is een woord voor, volgens mij. Dat je iets automatisch doet, zonder het bewust te zijn. Maar goed, zoekt u iets speciaals?’ vraagt Gina, die zich afvraagt wanneer ze naar de eerste verdieping van de boekwinkel gekomen is.
‘Nee, hoor. Gewoon wat informatie. Ik vind het wel.’
‘Oké,’ zegt Gina, waarna ze hem alleen laat. Wel werpt ze een blik op de bladzijde. Dissociatie.
@Inge, ik volg Gina graag. Herkenbaar dat lezen zonder te lezen. Echt een voorbeeld van dissociatie.
Dank je Irma! Fijn dat je haar graag volgt, ze heeft inmiddels een half boek
Ik hoop dat haar boek dan wel met aandacht wordt gelezen, haha.
Herkenbaar voor iedereen. Leuk.
Dank je Lousje! Haha, nou laat ik eerst dat boek maar eens afschrijven, dat lezen zien we daarna wel weer
@Inge hier dus ook al: lezen zonder te lezen. Het lijkt die vergadering wel. Horen zonder te luisteren.
Gelukkig weet ik nu dat wat ik wel eens doe dissociatie heet.
Ik denk dat dit verhaal wel nog wat woorden nodig heeft, maar dat kan natuurlijk niet hier.
@Inge, binnen het thema wel goed geschreven. Het stuk doet me denken aan een paar stukken van vorige week.
goede invulling van begrip dissociatie, beter dan de mijne…( inhoudelijk in ieder geval)