De poort in de achtertuin had ik nooit op slot. Ik kreeg het ook niet voor elkaar. Het schuifje zat muurvast. Nu woon ik ook in een gebied waar criminaliteit nog een laag peil lijkt te hebben, dus ik zat er niet zo mee. Mijn achterdeur liet ik zelfs ook wel eens open als ik een blokje om liep. Mijn vader dacht daar anders over. Hij kwam op een dag langs om te sleutelen aan het slot van de poort. Ik liet hem zijn gang gaan en ging weg.
Toen ik thuiskwam wilde ik, zoals gewoonlijk, achterom naar binnen, zodat ik mijn fiets in de schuur kon zetten. Mijn vader was allang weer weg. De poort zat goed op slot.
Tja, daar sta je dan!
Leuk stukje, Louise
Ja, leuk.
Handig, zo’n vader, maar niet altijd…
@Lousje, hahaha, grappig en herkenbaar
Ah fijn handige vader, maar dus iets te handig
@Lousje Een leuk verhaal, maar er zijn mij een paar dingen niet duidelijk.
– Mijn poort naar de achtertuin had ik nooit op slot. Ik kreeg het niet voor elkaar. Het schuifje zat muurvast.
Zo wordt de indruk gewekt dat het schuifje niet aan de tuinkant is bevestigd, immers: de poort gaat NAAR de achtertuin.
Het tweede dat mij bevreemdt, dat is dat de ik via de voordeur gaat, terwijl hij/zij verwacht dat de vader nog aan het werk zal zijn.
@Ineke Ik geef je gelijk. Ik heb het verhaal wat aangepast. Nu niks meer gelogen ;).
@Lousje, Dat heb je mooi gerenoveerd