Sinds een maand werkt er een buitenlandse man bij ons in de automatisering. Hij komt elke morgen precies op dezelfde tijd binnen en vertrekt in de middag precies op dezelfde tijd. Opvallend is dat hij om de dag hetzelfde gekleed gaat. De ene dag een jasje met bijpassend overhemd en zwarte broek. De volgende dag een T-shirt met spijkerbroek. Ook draagt hij altijd een soort computertas met zich mee, waar we overigens nooit een laptop of iets dergelijks uit hebben zien komen.
“What’s in the suitcase, John,” durfde iemand eens te vragen.
“Nothing special,” was het eenvoudige antwoord.
Op een keer stond de tas open. Naast een tandenborstel en de kleren van gisteren, zagen we een mooi gestreken pyjama liggen.
mooi verhaal, wel triest…
Heel mooi de triestheid weergegeven.
@Mas sfeervol beeld, goed stukje
mooi portretje, gaat in de middag op precies dezelfde tijd weg, dat lijkt nu te slaan op dat hij elke ochtend precies op tijd is, terwijl hij zowel ’s morgens als ’s middags een ‘man van de klok’ is.
@Mas, een erg mooi stuk en goed geschreven binnen het thema.
– Hij komt elke morgen precies op tijd en gaat in de middag ook precies op dezelfde tijd weg.
Dat lijkt mij niet goed mogelijk te zijn. Ofwel: de zin klopt niet.
@mas, een mooi verhaal waarin zonder dat je het dramatiseert, een heel verhaal achter kan zitten.
Ik sluit me aan bij de andere reageerders. Erg mooi bedacht.
(Al weet ik natuurlijk niet of het helemaal bedacht is. Voor het stukje doet dat denk ik niet ter zake.)
Dank alleen voor deze positieve reacties. En @José en @Ineke, ik heb geworsteld met die zin. Als ik het woord “dezelfde” voor “tijd” weghaal, is het net of hij vroeg naar huis gaat: “op tijd”. Daarom staat er al “in de middag” bij. Dus lastig… Misschien ook weglaten?
@Mas, het blijft een lastige zin. Om het goed te krijgen, moet je denk ik de hele zin omgooien.
@Mas
Misschien zoiets?
Hij komt elke morgen stipt op tijd binnen.’s Middags vertrekt hij meteen als zijn werktijd er op zit.