Hij weet het. Nog negen keer is hij welkom bij haar. Hij heeft het haar expliciet beloofd. Immers; aan alles komt een eind. Dat geldt nu eenmaal ook voor de lolletjes in het leven. Juist de aangename escapades in het bestaan dienen kwantitatief beperkt te zijn. Een overdaad aan genot, devalueert de mate ervan.
“Het moet voldoende zijn,” heeft ze hoopgevend medegedeeld. “Als je na zoveel schrijftherapie nog niet verbeterd bent, word je nooit een bovenmodaal auteur.”
Hij blijft huiverig. Faalangst ligt zijn hele leven dreigend op de loer. Vanaf de basisschool heeft hij altijd een juf nodig, die hem aanspoort tot grootse prestaties.
Zelfs deze maal valt hij ten prooi aan diepe, interne twijfels. Verwordt aftellen niet tot zelfkwellen?
Zeker. Hoeveel mooier is het niet om pas achteraf vertwijfelend te achterhalen wanneer nou die ene laatste keer was. En die zalige retrospectieve onwetendheid die daar dan bij komt. Had ik maar… Had ik maar niet… Niets kwellender dan denken dat dit het dan was en dat dan ook blijkt te kloppen. Zoiets verziekt het moment. (Al is uiteraard ook hier van toepassing dat men pas beseft wat men had als men dat verloren is).
Frusterend mooi
ondanks af en toe te zuur gaat je woorden smederij gemist worden op 120W. Heroverwegen is niet altijd verliezen.
Of kies desnoods een (ander) pseudoniem, een schone lei
Wat moet er door wie gezegd worden om je over te halen om 120w.nl niet te verlaten?
Nu nog negen, straks drie, dan twee. Het is als met roken, zo stel ik me voor. De één na laatste geeft nog volledige voldoening (de laatste is de dood in de pot), waardoor vaak nogmaals de één na laatste wordt opgestoken. Met de door jezelf gepercipieerde één na laatste stukjes kun je nog lange tijd doorgaan. Van afscheid is dan steeds geen sprake, immers, het laatste moet nog komen.
@F Ik word nooit gekweld door onzekerheden. Die luxe kan ik me niet permitteren.
@GJvG Ook heroverwegen is doorgaans niet opportuun.
@F Dit was reeds een schone lei. Ik word herkend door gekenden.
@I Niets door niemand.
@FW De laatste is reeds geconcipieerd. Kwestie van tijd.
Overigens, de aankondiging om na x-maal een laatste stukje op 120w te schrijven (waar stond dat eigenlijk) vind ik bullshit. Je schrijft (mooi) of je schrijft niet (ook goed). Misschien heb ik, zonder gedoe, mijn laatste 120-stukje al geschreven, misschien ook niet. Ik heb me voorgenomen met laatste stukje van BdeV niet te lezen.
met=het
Ik heb me voorgenomen het laatste stukje van BdeV niet te lezen.
Er voor en er achter wilde ik nog ‘kleuterquote’ zetten, hetgeen niet lukte.
@FW: Die bullshit schreef ik op zeven september, zoals gezegd, wat ik beloof, doe ik ook. Ik zou zeggen, voer ook dit vaste voornemen uit. En inderdaad; niets is zeker in ons aardse leven.
@DF: Idem. Het verdriet me niet. Het woord kleuterquote triggerde me. Daar kan ik wel wat mee. Dank.