Op een camping in Zuid Limburg, je weet wel met die steile heuvels en dalen. Ik ga een half brood kopen. Op de terugweg sla ik een mij onbekend weggetje in. Dit eindigt in een tweesporig karrenspoor, daarna in een zandpad. Mooie holle weg, steil naar beneden en weer omhoog. Bijzonder fraaie uitzichten, inclusief een paar koeienkonten. Onbehagen bekruipt me, maar ik ga verder. Het zandpad loopt over in een keienpad uit het stenen tijdperk, steil omhoog. Scootmobiel weigert dienst op de keien.
Echtgenoot gebeld. Google Earth raadplegen: hij vindt me.
Twintig meter bergopwaarts begint de bewoonde wereld. Dat had ik ook zelf kunnen vinden. Ik heb niet zonder reden een scootmobiel. Maar ik ben wel alleen weg geweest. Zo!
Recente reacties