Ik staar naar het doek.
De lijntjes krasserig. Wat is het?
Vogels die met de snavels omhoog staan? Een paringsritueel?
Of mensen in een innige omhelzing?
De kunstenares heeft me geraakt. Maar niet volgens planning.
Ik hoor te wéten wat het is, niet te ráden.
De maakster van het doek is een groot kunstenares.
Verdient alle respect.
Zo schrijft de pen van de meester vele verhalen.
Wie de werken van hem leest kan erover meepraten.
Maar alleen hij weet wat het is om voelend te schrijven.
Ik blijf altijd een leek. Een amateur.
Begrijpelijk.
Want de meester is een groot kunstenaar.
De meester zet een punt na zijn laatste zin.
Staart naar het doek.
Respect.
Wederzijds.
Dat is echte kunst!
Recente reacties