Met mijn nagels peuter ik
aan allang verdwenen wonden
de randen zijn voor ieders oog
gaaf en mooi genezen
Maar zonder te kijken weet ik
waar ik krabben moet
Net zolang tot de huid scheurt
en zichtbaar wordt dat wat ik
al zo lang heb geweten
Maar dit maal stop ik
voor de huid rood wordt
en het bloed langzaam drupt
Het is tijd
mompel ik
Tijd om nieuw
Echt nieuw te laten zijn
Mijn kort geknipte vingers
aaien oud en nieuw
En, beide zijn me dierbaar
Recente reacties