Eens had ik een geliefde
De schoonste aller vrouwen
Ze overtrof allen die ik ooit gekend had geheel
Ik had een vriend
Forse kerel, genaamd Harry Meijer
Harry had een auto met een wijd open dak
Naar de wensen der vrouwen viel zij voor Harry
Ik wilde dood maar het touw was te zwak
Mijn verkering voorbij en daarmee mijn leven
Zonder auto met wijd open dak…
‘k Zon op wraak en loerde op Meijer
Maar bedacht toen: waar dient het ook toe
zij wil een open dak en een glimmende auto
Laat het haar hebben en Harry er bij
Ach, de loop van het leven
En de wensen van vrouwen
’t Zal nog jaren duren
Voordat ik ze begrijp
Aantekening: ben benieuwd of/wanneer iemand ritme en thematiek herkent…
Wellicht kan deze tekst beter gezongen dan hardop gelezen worden.
Opmerking: Wanneer het eerste woord met een apostrof begint, dan volgt daar een kleine letter op. Het eerste woord daarna krijgt dan een hoofdletter. Dus niet: ‘K zon maar: ‘k Zon.
Zelf zou ik alle hoofdletters weglaten, maar dit terzijde.
Warm, Ineke..
Ik hoor er zelfs een melodie bij
Goed, het zou flauw zijn het nu niet toe te lichten dan.
Dit is een proeve van vertaling van Roger Miller´s Big Harlan Taylor in het prettige keurslijf van 120 woorden -afwisselende verzen parlando en gezongen. En het kwam uit, ik vind het altijd de grootste uitdaging het passend te maken. Er is geen bestaande Nederlandse vertaling.
Ik weet niet of ik zelf een liefdesverdrietverhaal met licht-suïcidale inslag in zo weinig woorden zou kunnen persen. Een vingeroefening -het kan dus wel. Maar voorlopig verschuil ik mij achter iemand die nogal anders tobt over “de vrouwen” dan ik, zachtgezegd.
Een zin beginnen met elisie, ik doe het nooit, het doet ouderwets aan, dus ik had de regel verkeerd toegepast. Nu gecorrigeerd.
Deze dus: http://www.youtube.com/watch?v=T7PnAPMgB6U
Geen wonder dat ik erbij wilde gaan zingen