Weet het nog goed. Ik zat naast mijn vader in het verpleeghuis toen een zuster binnenkwam om te tempen. Ze stopte een apparaatje in zijn oor: 37,6C. ‘Griekenland is uit de euro,’ zei ze tussen neus en lippen. Eerlijk gezegd was dat wel het laatste dat me bezig hield, maar ik schrok van de blik in haar ogen. Later begreep ik dat haar man iets in de financiële wereld deed. Het was het begin van een domino. Door de financiële markten werd Spanje getest en te licht bevonden, en even later Italië. Ja, stom, ik was te laat om mijn spaargeld veilig te stellen en mijn baangarantie bleek van karton. Maar ga zitten; sinaasappelkistjes hebben toch ook iets nostalgisch, niet?
De eerste regel vind ik zo niet mooi. Beperkt zijn tot 120 woorden, zou niet moeten resulteren in kromme zinnen. Eénduidig is het ook niet. Weet de ik het nog goed, of wordt hier een bevel gegeven?
En verderop wordt er nog eens bezuinigd op een woord. De uitdrukking is: “Tussen neus en lippen door”. Het ontbreken van dat laatste woord doet vermoeden dat dit een kunstgreep moet zijn.
Het stuk laat overigens goed toe om twee andere woorden te schrappen.
“tussen neus en lippen” kan ook nog vervangen worden door bv “terloops”.