Schrijf mee!
« »

Fictie, Maatschappij

Bitter

29 november 2012 | 120w | Desiree Felen | 3

Een bittere wind striemt langs mijn oren. De zon is grijs. We sjokken al dagen door het puin en met iedere meter verder, sterft de hoop, in weer een ander.

We zijn met velen. Duizenden. Als een desolate sliert van honger en dorst, kruipen we de huizen in en tillen iedere steen van zijn plek.
Ik heb gisteren een oude mannenjas gevonden van mollenbont. Ik moest er wel voor knokken. Gelukkig was de andere vrouw zwaar verzwakt.

Twee etmalen lang heb ik met een 6-jarig meisje gelopen, haar smalle hand in de mijne. Toen ik vanmorgen wakker werd was ze weg, haar plekje nog warm. Ik heb geschreeuwd van wanhoop, want even was ze mijn dochter die ik verloren ben.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Desiree Felen of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

5 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »