Schrijf mee!
« »

Communicatie, Liefde

Sprookjes?

6 november 2011 | 120w | Willy de Vries | 0

Vanuit de cabine waarin ik zit, zie ik mijn Bart, mijn innig geliefde man, met een toestel op zijn hoofd. Twee soepele groene slangen kruipen vanuit het apparaat zijn oren in. Zijn ogen zijn gesloten.
Tegenover hem zit de uitvinder, de professor. Die pompt heel aandachtig en op iedere tik van een metronoom, lucht door de slangen heen. Langzaam gaan de ogen van mijn man open. Voor het eerst in lange tijd staan ze vief en helder. Zelfs van hieruit zie ik die verandering.

Zou het echt waar zijn?
Mag ik geloven?

Men heeft me verteld dat het instrument verschrompelde hersenen zou kunnen oppompen zodat ze hun werk weer zouden kunnen doen.

Goodby Mr Alzheimer!

Ik wil in sprookjes geloven!

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Willy de Vries of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »