Schrijf mee!
« »

Mensen

Boze Bosselingen

7 november 2011 | 120w | Rikst | 0 |

Er was eens een klein meisje, dat erg verdrietig was. Haar moeder is vorig jaar het Boze Bos ingelokt door de Bozelingen.
Elke dag kijkt het meisje, Marinda, onderweg naar school naar het bos. Vanaf het pad kun je ongeveer vier meter het bos inkijken. Elke keer hoopt ze op een glimp van haar moeder. Maar tot nu toe heeft ze haar moeder niet gezien.
Op een dag besluit Marinda dat het genoeg is. Ze gaat haar moeder halen. Als de school uit is, loopt ze langs het bos. Op het smalste stuk roept ze zo hard ze kan: ‘Mama! Mama!’
Marinda wacht. Ineens hoort ze een stem: ‘Marinda! Marinda!’ Aan de rand van het bos ziet ze haar moeder.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Rikst of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

3 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »