Schrijf mee!
« »

Communicatie, Fictie

Hoera

11 december 2011 | 111w | Bertie | 0 |

Daar sta ik dan, in een dooie wolkenformatie.
Niet wetend wat te zeggen.
Waarom was ik ook zo nieuwsgierig?
Nu valt het niet meer terug te draaien.
Gramstorig kijkt Petrus me aan (een ouderwetse vent).
-Wat kom je doen, dom mens?
O, zeg ik: ik wil weten of braaf zijn de moeite loont…
-En? blaft hij.
’t Is hier waardeloos…
Hij pakt me beet, zwaait een paar en werpt me naar beneden.
-Val me niet meer lastig, jij!
Opgelucht kom ik op mijn bed neer.
Draai meteen een jointje, keur de paddo’s en open de cognacfles.
Dan vloek ik de buurman stijf en verkoop zijn kefhond een rotschop.
Dat lucht op.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Bertie of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »