Je kunt je eten op twee manieren omschrijven:
Mijn avondmaal bestond uit filete empanado en een gemengde salade van veldsla, selderij, groene witlof en homegrown sterrenkers en rucula. Natuurlijk met een dressing van appelciderazijn, volle Spaanse olijfolie, Bulgaarse yoghurt, verse gemengde tuinkruiden en gekleurde peper.
Het zou een manier kunnen zijn om lezers te imponeren, een tikkeltje overdreven.
Maar de filete empanado neemt me in gedachten mee terug naar de keuken van mijn vriendin in Spanje, zoete herinnering aan beiden.
Het benoemen van de sla-ingrediënten, zoals hierboven, geeft me het ultieme lentegevoel, groen, vers, knapperig en bovendien ben ik trots op het zelfgekweekte.
Ik had het ook ‘schnitzel met sla’ kunnen noemen, maar dat smaakt toch net weer even anders.
Of het anders smaakt dat weet ik niet, maar het klinkt stukken lekkerder.