Het is zeven uur in de avond en ik heb het weer eens verbruid bij mijn vriendin. Een kunst is het allang niet meer, want ik doe dat keer op keer. In een wanhopige poging om de schade te beperken, begin ik te zoeken tussen mijn recepten. De eerste die ik tref is: ‘brokken maken’. Dat recept heb ik absoluut niet nodig. Dat ken ik uit mijn hoofd!
Ik loop de keuken in en zet de oven alvast op 225 graden, want weet dat het de eerste regel is van het papiertje dat ik zoek.
Als ik bijna de moed begin te verliezen, schalt mijn ‘eureka’ door het huis. ‘Zoete broodjes bakken’, een simpel recept. En straks is alles goed.
Waar het zondagochtendontbijt van Suus al niet toe kan leiden, hij is weer ouderwets leuk!
Really, that easy huh? haha letterlijk genomen zou mijn vent er zo niet van af komen! :)Leuk stuk!