De circusdirecteur schaamde zich kapot.
Maar hij kon niet anders, hij moest wel zijn zoon uitbuiten tegen wil en dank.
Het was dat of een failliet van zijn geliefde circus.
Met tranen in zijn ogen stuurde hij zijn zoon de piste in, het publiek reageerde met een eeuwigdurende schaterlach.
Op dat soort momenten wist hij dat het levensgeluk van zijn zoon abrupt verstoord werd.
Jeugdtrauma’s werden daar geboren.
Het kon ook niet uitblijven of zijn zoon werd van hem afgenomen. Niet meer dan terecht.
Het circus ging vlak daarna failliet, het was over en uit.
Uiteindelijk belandde hij op straat, dakloos zonder geld.
Mensonterend werd hij daar behandeld, net zoals zijn zoon.
Sommige mensen noemen dit karma, sommige het noodlot.
