Schrijf mee!
« »

Communicatie, Mensen

Dierenbescherming

15 mei 2011 | 100w | Carel de Mari | 0

Het is ongeveer kwart over zeven, ik sta op het punt om naar mijn schildersclubje te gaan als er gebeld wordt. Er staat een man voor de deur die “de dierenbescherming” zegt.

Nu hebben wij een kat, een gevaarlijk grote kater. Nou ja, wij? Ik heb eerlijk gezegd niets met het beest maar José denkt daar heel anders over. “José, de dierenbescherming aan de deur, die kat van je heeft zeker weer via de dierentelefoon geklaagd. Je moet hem ook niet zo vaak pesten!”

De man laat zijn collectebus zakken en schiet in een onbedaarlijke lach. Toch maar wat gedoneerd.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Carel de Mari of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

3 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »