Er was eens een raam, dat niet naar zijn buurman luisterde. In plaats van naar buiten te kijken, keek dit raam naar binnen. Immers, wat zich binnen afspeelde, was veel interessanter dan wat men buiten deed.
“Je moet niet zo naar de mensen gluren, kijk eens wat meer naar buiten!” hoorde hij van zijn zijkant. Maar buiten zag het raam bijna nooit mensen. En dat was het leukste deel van raam zijn: ongestoord mensen bekijken.
“Kijk nou naar buiten!” zei zijn buurman. Maar het raam wilde niet luisteren. Hij was veel te gefascineerd met wat zich binnen afspeelde.
BOEM! Een voetbal vloog dwars door het raam heen, hem in diggelen achterlatend. Had hij toch maar beter naar zijn buurman geluisterd…
« Het paddenstoeltje
Vraag 17 »
« Het paddenstoeltje Vraag 17 »
Communicatie, Fictie
Het raam
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Rob of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
Reageren
« Het paddenstoeltje Vraag 17 »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Fungiciden)
Recent
- De poëzie van vertaalmachines
- Vertaling
- te laat
- De gynaecoloog
- Maar…
- Mevrouw Fiederelsje
- De gevoelige snaar
- Je wordt oud
- Game over
- Alleen als je goed kijkt
Recente reacties