Er was eens een raam, dat niet naar zijn buurman luisterde. In plaats van naar buiten te kijken, keek dit raam naar binnen. Immers, wat zich binnen afspeelde, was veel interessanter dan wat men buiten deed.
āJe moet niet zo naar de mensen gluren, kijk eens wat meer naar buiten!ā hoorde hij van zijn zijkant. Maar buiten zag het raam bijna nooit mensen. En dat was het leukste deel van raam zijn: ongestoord mensen bekijken.
āKijk nou naar buiten!ā zei zijn buurman. Maar het raam wilde niet luisteren. Hij was veel te gefascineerd met wat zich binnen afspeelde.
BOEM! Een voetbal vloog dwars door het raam heen, hem in diggelen achterlatend. Had hij toch maar beter naar zijn buurman geluisterdā¦
Recente reacties