Het was een strenge winter, ijzig koud. Een eenzame man kapte hout. De laag sneeuw was vele centimeters diep, terwijl het meisje op blote voeten liep. De mensen om haar heen hadden het druk, en geen oog voor haar ongeluk. Zij zagen niet dat het meisje dreigde te bevriezen. En zelfs haar tenen kon verliezen.
Tot die ene gelukkige dag, waarop iemand haar eindelijk zag. De man keek op van zijn harde werk. En zag haar lopen langs zijn bloemenperk
Hij riep: ’kom binnen lieve vrouw. Van nu af aan zal ik zorgen voor jou.’
Hij stookte de kachel nog wat op en gaf haar warme chocolade in een kop.
Tegenwoordig loopt zij rond in laarzen met een randje bont.
« Klavertje
Muis vliegt »
« Klavertje Muis vliegt »
Maatschappij, Mensen
Het meisje met de blauwe voetjes
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Lilian Schneider of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
Reageren
« Klavertje Muis vliegt »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Penseel)
Recent
- Den Bruukpe. ..Volksvervreemder
- Oh, zit dat zo?
- volgens The Bill bernbach Formulae
- Genadeloos afstraffen
- De heer Vreeswijk – ‘Louise zit niet op je nagels te bijten’
- De koning, de nar en het klysma
- ‘Ik draai alles om’
- Kopje koffie?
- De Bargot River (Oefening)
- Preppen
Recente reacties