Met een smak zet de man twee plastic waterflessen op de toonbank.
“Had u getankt? Nee? Vijf euro”, zegt het meisje achter de kassa.
“Fünf Euro? Bist du verrückt, das ist doch kein Schnaps!”, buldert de man.
De caissière staart hem met grote ogen aan. Haar onderlip begint te trillen. Demonstratief legt de man een briefje neer.
“Verdammt, zehn Mark!”
En dan barst ik in lachen uit. Als de man zich omdraait, haal ik mijn schouders op. Hij kijkt me doordringend aan. Zijn ogen vlammen. Het is een dubbeltje op zijn kant. En dan schiet de man zelf in de lach.
“Entschuldigung”, zegt hij tegen de caissière.
“Schon gut”, glimlacht ze opgelucht.
Ging het in werkelijkheid ook maar zo gemakkelijk.
Recente reacties