“En toen leefden ze nog lang en gelukkig”, zei mijn moeder toen het sprookje uitwas. Ik had het kunnen raden; die vervloekte prins krijgt ook altijd z’n zin. “Waar zou dat toch aan liggen, moeder?”, vroeg ik nieuwsgierig. “In sprookjes is het de bedoeling dat alleen de prinsen hun bruid uitkiezen”, zei moeder. “Wat oneerlijk. Mag dat dan niet andersom?”, zei ik beteuterd. “Het is maar één keer gebeurd dat een sprookjesprinses verliefd werd op een arme klokkenmakerszoon. Zelfs de koning vond dat hij met zijn tijd mee moest gaan”, vertelde moeder. “En toen?”, vroeg ik. “Toen vond de koning het tijd om de hoogste klok van het koninkrijk te laten repareren. De arme klokkenmakerszoon is daarna nooit meer teruggevonden”.
Recente reacties