Biografie van Dichterbijmij
Statistieken van Dichterbijmij
Leeslijst van Dichterbijmij
Men wordt schrijver door de drift voor de vorm. De inhoud is punt twee. Aldus Bomans. Die vorm is wel helder. 120 woorden. Daarin heb ik mij gevonden, pas nadat ik mijn drift voor de vorm bekoelde. 120 woorden. Te weinig. Te veel. Na acceptatie vond ik het genoeg. Toen […]
Het is niet zo moeilijk om vlot 120 woorden achter elkaar te plakken. 120 woorden die samen een verhaaltje vormen dat in sneltreinvaart te lezen is. Het is een kwestie van achter een pc gaan zitten en de vingers hun werk laten doen, zonder zelf lang stil te staan bij […]
“Het was een barre winter. Al weken had het zo hard gevroren dat het grote meer achter de dijk dicht zat. De bittere wind schuurde zijn wangen schraal, maar Harm wist dat hij moest doorgaan. Met zijn pet stevig over zijn hoofd getrokken, liep hij, gebogen tegen de woeste wind […]
Ik zie de dag nog voor me, ik hoor de warme stilte, ik voel de zomer om mij heen. Ik zie de weg nog voor me, ik zie de grijze tegels, ik voel het klimmen bij de brug. Ik zie het belastingkantoor groots bij onze postbus staan; ik voel het […]
Ze wist: Om gek van te worden. Een maalstroom van gedachten, ieder moment van de dag. Een kabbelende bepeinzing, overvloedig vaak herhaald; oeverloze gesprekken, in elke richting gevoerd. Ze dacht: Om wanhopig van te worden. Geen halm om aan te klemmen, niet één moment van de dag. Een enkele roep […]
Sinds kort heb ik een ik. Het is geen ego-ik, het is mijn echte ik. Onvervalst. Het is zo’n ik die aandacht wil, die gehoord wil worden. En zo’n ik die vindt dat ik me moet uiten, open moet opstellen. Wee mijn gebeente als ik niet luister. Waar ik voorheen […]
Ze stond in een donkere deuropening, wachtend, kijkend door de straat, haar blik gevestigd op de verre hoek; een eenzame uitkijk, in het barre weer. ’s Ochtends vroeg, het lantaarnlicht verlichtte de natte straten, de kille wind sloeg regen tegen de staande auto’s. De takken van de bomen zwiepten, meer […]
Moe. ze voelt zich moe. En lamlendig. Een dagje bijslapen lost dat niet op. Twee dagen later een dof kloppend gevoel in de kop; vanaf dat moment gaat het snel. Een eerste nies, even later een tweede; een kriebel in de keel, net tegen de huig aan, steeds nadrukkelijker aanwezig. […]
Al jaren zie ik je ’s ochtends naderen, vanaf de hoek tot aan mijn deur. Het betekent niet dat wij dichter bij elkaar komen; voor mijn huis blijven we, zoals we beiden zijn. We praten, soms lachen we, maar zonder echt iets te zeggen gaat elke dag dit moment voorbij. […]
Al een paar dagen zag ik je in de buurt, in het warme oktoberweer, schuchter, ineengedoken, zwervend over straat. Zeker, ik moest eerst niets van je hebben. Smoezelig, zwart, een onverzorgde kop; het waren je ogen die me raakten, droef en blauw. Warm oktober verliep in grauw november. Langzaam kroop […]
4
|
Recente reacties