Ze stond in een donkere deuropening, wachtend, kijkend door de straat, haar blik gevestigd op de verre hoek; een eenzame uitkijk, in het barre weer. ’s Ochtends vroeg, het lantaarnlicht verlichtte de natte straten, de kille wind sloeg regen tegen de staande auto’s. De takken van de bomen zwiepten, meer beweging was er niet.
Niemand leek al wakker, nergens brandde binnen een licht.
Terwijl ze stond te kijken, wapperde een punt van haar afgedragen ochtendjas, alsof hij mee wilde met de wind, vrij, net als de witte zak, die, door het vocht laag bij de grond, cirkelend op de wind voorbijkwam. Sierlijk voerde hij zijn show. Niet voor haar, zij zag het niet meer. Ze had de deur weer gesloten.
« DWDD vandaag
Muiterij »
« DWDD vandaag Muiterij »
Mensen
Ochtendritueel
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van dichterbijmij of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
Reageren
« DWDD vandaag Muiterij »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Fungiciden)
Recent
- De heer Vreeswijk – mannendingen en vrouwendingen
- De poëzie van vertaalmachines
- Theo, Tijl en de vertaling
- te laat
- De gynaecoloog
- Maar…
- Mevrouw Fiederelsje
- De gevoelige snaar
- Je wordt oud
- Game over
Recente reacties