Biografie van Mili
Statistieken van Mili
Leeslijst van Mili
Mijn Afrikaanse man, hij liep voortvarend weg uit zijn vaderland, en ik noemden ons zoontje Boucan. Dieudonné, zo zwart als roet en ik, Maria, als een maagd zo wit, produceerden een crème specimen. Op zijn billen stond, heel grappig, een poepbruin rasterwerkje als van een grill. Boucan deed zijn Franse […]
Zijn ogen waren fletsblauw, zijn wangen dooraderd. Door de jaren had ik zijn gezicht zien veranderen. Hij ook het mijne. Mama nam ons mee naar de slager. Mijn zusjes, broertjes en ik stonden voor de koelvitrine waar we niet onze handjes op mochten leggen. Zij bestelde runderpoulet en gerookte worsten. […]
Ik durf ‘m niet aan te doen, hij ruikt naar haar. Hij hangt aan de kapstok, niet te verschuilen achter de mijne. Eigenlijk drukt de mantel van mijn moeder die van mij opzij. Zou zij waar zij te ruste is gelegd haar haar nog hebben? De prachtige rol die zij […]
Zij noemen zich de nieuwe joden en wonen in een getto voor het gemak. Niet dat zij zijn samengedreven, wachtend op treinen naar het oosten. Zij kiezen ervoor samen te zijn en de buurt te verrampeneren. Afval wordt tussen de schotels door over het balkon naar beneden geflikkerd waar ratten […]
Ze is als verlamd. Het gewicht van verpletterende jaren breekt haar op, scheurt haar open. Haar lichaam en geest zijn onbekenden voor haar geworden. Haar huid is nog wel zacht maar geulen van waanzin hebben hun groeven getrokken. Haar gedachtes laten haar niet met rust. Nooit. Waarom kan ze niet […]
De donkere man die me voorbereidde, was smal, klein, beschikte over een falsetstem en had een geweldige fez op zijn hoofd. Zelf lag ik er met een achterlijk groen mutsje bij. Het grote onderhandelen begon. Ik wilde zijn fez. Hij wilde het ding niet afstaan. Ik dreigde dat ik zou […]
Het gewicht van een stofdeeltje dat danst door de lucht. Meer had ze niet nodig. Ze keek naar haar plukken haar op de grond; die van hem zouden als een hemelse voorbode uit zichzelf loskomen. Hij zou zeggen misselijk te zijn en vermoeid; het woog niet op tegen haar onvermoeibare […]
‘Heb je de bokkenpruik op, honnepon?’ Haar vingers gleden door zijn verrukkelijke krullen en belandden op zijn gebroken neus. Het puntje duwde zij ferm naar boven in de hoop dat een resterend botje fluks aan de wandel zou gaan. Ze kon niet wachten. ‘Hé, je ziet er guitig uit, zo.’ […]
‘Hou op met je doorstart. Wat een ongelooflijk kutwoord is dat!’ Een vogel vliegt van een tak. ‘Ze is jonger dan jij, een mooie vrouw. En ze bood zich aan. Haar man vindt het goed, hij is veel op reis en zij, ja …’ ‘Heb je soms een driehoeksverhouding met […]
Bij gebrek aan een rode roos had zij een rode anemoon uit een vaas getrokken. Met zo’n irritant ijzerdraadje om het ding omhoog te houden. Zij zou hem van het station halen. Hij wist dat zij blond was; zij zou een rode bloem tussen haar witte tanden klemmen. Voor het […]
6
|
Recente reacties