Schrijf mee!

Schrijvers

Benny Bielen



Biografie van Benny Bielen

Voltijds ambtenaar, huisvader en papa van drie.
Freelance journalist.
Gepassioneerd door schrijven.

Statistieken van Benny Bielen

Benny Bielen schrijft op 120w sinds 4 februari 2014 en heeft sindsdien 9600 woorden geschreven, verdeeld over 80 stukjes (gemiddeld 120 woorden per stukje). Voorts heeft Benny Bielen 218 reacties geplaatst.

Leeslijst van Benny Bielen

Dit zijn de stukjes op 120w die Benny Bielen op zijn/haar leeslijst heeft staan:

Fictie, Mensen

Moedeloos

18 oktober 2020 | 120w | Benny Bielen | Link | Reageren? | 2 |

“Eerst was er moe: het zal wel niet zo een vaart lopen, binnenkort is het voorbij. Toen was er moedig: doorbijten, we hebben er alle belang bij! Het ergste is achter de rug. Als je je aan de regels houdt, als… En dan is er moedeloos: het blijft maar de […]

Maatschappij, Mensen

covidiots

24 juli 2020 | 120w | Benny Bielen | Link | 3 reacties | 3 |

De wereld van vandaag: ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik.Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. […]

Communicatie

2020

23 juli 2020 | 120w | Benny Bielen | Link | Reageren? | 0 |

2020. Tweeduizend en twintig. Na Christus. Die niet eens 2020 jaar geleden geboren zou zijn. En al helemaal niet op 25 december. Al dat geknoei met onze tijdlijn: september (de zevende) werd de negende, oktober (de achtste) werd de tiende, november (de negende) werd de elfde, december (de tiende) werd […]

Mensen

Bellatrix

18 juli 2019 | 120w | Benny Bielen | Link | 1 reactie | 3 |

“Honderdeenentwintig, mijnheer.” Ik kijk verbaasd over mijn schouder en zie op de bank een oude man zitten. In een flits zie ik heel zijn verleden aan me voorbij trekken: ambassadeur bij de Verenigde Naties, vertrouweling van Hans Adam II van Liechtenstein, kind aan huis bij Elizabeth Alexandra Mary in Londen. […]

Maatschappij, Mensen

Roddeltantes

1 maart 2018 | 120w | Benny Bielen | Link | 4 reacties | 3 |

‘Ze hebben haar in de keuken gevonden, waarschijnlijk een zelfmoordpoging.’ ‘Wat wil je, dat kind heeft ook nooit geluk gekend in haar leven. Papa nooit gekend, mama die haar al vroeg verwaarloosd heeft. En dan moeten opgroeien tussen de vier muffe muren van haar oma, die heks!’ ‘En dat vriendje […]

Fictie, Liefde

Het meisje uit Guantánamo

4 januari 2018 | 120w | Benny Bielen | Link | 2 reacties | 3 |

Met een nauwelijks hoorbare zucht ontkurkt hij de fles die ze heeft klaargezet. De emoties gieren door zijn hoofd en maken zijn keel kurkdroog. Zelfs als hij iets zou willen zeggen, zijn stem is weg, als een vis die naar adem hapt. En de woorden die hij zorgvuldig ingestudeerd heeft, […]

Fictie, Liefde, Mensen

Blijf

13 november 2017 | 120w | Benny Bielen | Link | 11 reacties | 16 |

Het was allemaal begonnen met een biljet van de loterij dat ze plagerig tussen haar borsten had gestopt. Nu liggen ze in een wildvreemd hotel: verstrengeld, nat van het zweet en het verlangen naar elkaar, uitgeput. In stilte hopen ze dat deze droom nooit een einde zal kennen. ‘Weet je,’ […]

Familie, Mensen

Family Ties

2 juli 2017 | 120w | Benny Bielen | Link | 4 reacties | 2 |

‘Papa, kan je me helpen? Ik moet een stukje schrijven over de Yakuza.’ Even fronst hij de wenkbrauwen: zei ze nu ‘jacuzzi’ of niet? – ‘De wàt?’ – ‘Yakuza, papa, een Japanse misdaadorganisatie. Zoiets als de maffia in Italië. Ik vind alleen maar een kortje op Wikipedia.’ Die piste mocht […]

Column, Mensen

Onder het stof

25 januari 2017 | 120w | Benny Bielen | Link | 4 reacties | 7 |

Het huis is bijna leeg. Enkel nog de zolder wacht op me, gehuld in stof, spinnenwebben en het halfduister. Een oude zetel, een stapel dakpannen (je weet maar nooit!), dozen vol met lakenstof, vergane droogbloemen. In een hoek staat een stapel dozen die me intrigeert: zou het kunnen dat mijn […]

Familie, Liefde, Mensen

Koud

13 november 2016 | 120w | Benny Bielen | Link | 6 reacties | 7 |

‘Weet je, liefste, het was een beetje koud in mijn hart.’ Terwijl de laatste noten op de radio wegsterven, denkt Toni terug aan de tijd met Robin. Toen was er nog geen kou in zijn hart. Toen was er nog geen kanker. De ruitenwissers vegen onvermoeibaar de miezerende regen weg […]

« Vorige stukjes