Schrijf mee!
« »

Fictie, Maatschappij, Mensen

Trots

8 januari 2018 | 120w | Han Maas | 16

‘Goedemiddag,’ zeg ik tegen de machinebankwerker. Hij knikt plichtmatig en schuift een nieuw plaatje onder zijn boormachine om dezelfde gaatjes te boren.
‘Goedemiddag,’ zegt een vrolijke jongen die druk bezig is met vijlen van de onderkant van een lichtmast. ‘Ik heet Johnny. Mooie stropdas, meneer.’
‘Dank je, Johnny.’
‘Dit is onze trots,’ zegt de directeur. ‘Uw lichtmasten worden in deze machine getrokken tot een lengte die u maar wilt. Een prachtige uitvinding. Vier, zes, acht of twaalf meter… Kwestie van programmeren. Johnny braamt ze af en dan worden ze gepoedercoat en gemoffeld in de gewenste RAL-kleur.’
Ik kijk achterom en zie de jongen met een dikke tong uit zijn mond nog steeds afbramen. Geprogrammeerd door slechts één chromosoom te veel.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Han Maas of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

27 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »