Schrijf mee!
« »

Communicatie

Schelpenpaadje

20 juni 2022 | 120w | arjan van essen | 5

Voorzichtig til ik haar op. De rolstoel probeert haar vast te houden. Na een paar rukjes is ze los, de invalidenstoel rolt langzaam weg. Haar halfopen ogen lichten op terwijl ik haar behoedzaam op bed drapeer. Het laken heb ik al veel eerder teruggeslagen. Eén voor één maak ik de knoopjes los. Knoopjes die als een spoor van schelpjes de weg wijzen. Elk open knoopje is als een belofte van onvervuld verlangen. Ik heb geleerd dat dit de mooiste zijn. Al is zij een schim van de schoonheid die ze ooit was, voor mij wordt ze mooier en mooier. Ik vertel haar dit elke avond. Niet om haar zelfbeeld bij te schaven. Het is het mijne dat dit nodig heeft.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van arjan van essen of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

12 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »