‘Au!’
‘Wat is er?’
‘Ik krijg die stofzuigerstang tegen m’n hoofd.’
‘Niet zo slim.’
‘Die meter is niet slim. Ik zie niets.’
‘Laat mij ‘ns kijken. Ga weg dan, anders zie ik niets – hier staan cijfers.’
‘Ga ‘ns weg. Dat is het fabrieks- en serienummer – wacht, dit knopje. Ja, dit is de stand. Nee, dat is elektra. O, gas zit eronder. Schrijf jij het op?’
‘Dat klopt toch niet.’
‘Wat niet?’
‘Stooflappen moeten zeker twee uur sudderen.’
‘Einstand min beginstand maal tarief plus vastrecht en belasting.’
‘Ja, maar de kachel verbruikt ook gas.’
‘Dan zetten we die uit.’
‘Twee uur in de kou?’
‘Beter dan de bonus van zo’n uitvaagsel van een CEO spekken.’
‘Doe dan maar biefstuk. Rare gebakken.’
En ze bleven nog lang napruttelen over de hoge energieprijzen. Daar word je ook warm van: tadaa, energiebesparend. Nu de persoonlijke energie nog.
Geweldige scene van de meterkast!
Lousjekoesje. Dat doen ze zeker!
Alice, dank je wel!