In Frankrijk wordt gerouwd, in Wenen wenen ze.
Drie jaar geleden schreef ik: ‘Wat onder het vet zit bederft niet.’ ‘Moorddadig, bedankt voor de gehaktballen. Wat goed verpakt door je vader. Er is geen druppel vet uit de jampotten gelekt!’
Aldus mijn vader als dwangarbeider in Bremen – lager Weserlust. Mijn herinnering aan zijn verschrikking.
Corona lijkt nu verantwoordelijk te zijn voor ‘lekkende’ vrijheden; de Amerikaanse verkiezingen als amusement erbij. Hoe mensen zich in de oorlog – van hun vrijheid beroofd – hebben gevoeld is aan hen die het meegemaakt hebben, zoals een avondklok met alleen een beetje licht uit een knijpkat.
Een leraar die onthoofd wordt of moet onderduiken, mensen die door moorddadig bedorven geesten worden doodgeschoten is door niemand te begrijpen.
Voor de duidelijkheid, deel 1 https://120w.nl/2017/wat-onder-het-vet-zit-bederft-niet/
Bijzondere vertelling weer Han. Een mooi deel 1 gelinkt aan de huidige tijd. Grt
Luc, hartelijk dank.