Wat brengt al dat gelees en geschrijf me (zonder “eigenlijk”)?
In een themaloze week wellicht een mooi onderwerp.
Natuurlijk is het hypothetisch. Ik zal nooit twee levens met elkaar kunnen vergelijken (een met en een zonder). Meten is hier dus niet aan de orde, maar houdt dat automatisch in dat er dan door “weten” een streep kan? Ik denk van niet. Het hoeft toch ook helemaal niet objectief te zijn. Het is geen wetenschap. Voor mij heeft het te maken met schoonheid, met geestelijke groei (en soms een beetje bloei). De weelde van afgewogen woorden, als een muzikale compositie, waarin geen noot op een andere plaats kan. Woorden die tranen naar boven halen, waar ik me niet voor schaam. Troost.
@Willem. Sowieso een mooie hobby naar ik hoop. Wie weet kom je nog eens tot “het idee” en lukt het je om een boek uit te brengen mocht dat je ambitie zijn. En anders…gewoon doorgaan, ik lees je graag. Grt.
@Luc, dank je wel; ik ga zeker door (tot m’n laatste snik).
@Willem: “de weelde van afgeslagen woorden…”, die zin alleen al maakt schrijven tot een genot van medeschrijver én lezer!
@Lisette, dank je wel (ik vond die zin zelf ook erg poëtisch )