Ik tuur in de lucht en zie twee wielen voorbij komen. Boven de wielen een grote kist. Tussen de wielen een klein mannetje. Hij houdt zich stevig vast. Gelukkig vriest het niet op de hoogte waarop de kist met wielen zich bevindt. Ik kan hem net niet aanraken als ik spring. Maar wat een herrie maakt dat ding. En het mannetje ook. Dat laatste is niet vreemd want één van de twee wielen laat los. Gaat zijn eigen weg. Het is een eigenwijs vliegwiel. Hoe gaat de kist nu landen, vraag ik me af. Zo ook het mannetje dat nu bungelt aan één wiel. Maar het mannetje weet van wanten. Die hij vervolgens inzet bij de onverwachte noodlanding. Komt goed.
Recente reacties