Veertig kilometer rijden ‘s morgens om half zeven en dan tot ‘s avonds zes uur voor de kleinkinderen zorgen.
Heerlijk, leuk, enerverend. Ik was kapot, geheel gesloopt na zo’n dag, toch deed ik dat met heel veel liefde, elke week weer.
Vijf jaar lang trotseerde ik het weer, het verkeer en genoot.
Toen kwam het bericht, mijn dochter en echtgenoot hadden bedacht: wij gaan emigreren naar Australië.
Dat is tien jaar geleden, ik ben vier keer bij hun op bezoek geweest en koos voor de zomer, hun vakantietijd. Ik heb alle verjaardagen gemist!
In mei wordt mijn kleindochter dertien en daar vlieg naar toe, ik wil deze verjaardag meemaken. Drie jaar werd ze, de laatste verjaardag waar ik bij was.
@Trees. Flinke trip naar downn under maar ik kan me voorstellen dat je er graag bij wilt zijn.
Een dingetje….en daar vlieg naar toe……….vlieg ik naar toe.
Grt
Rop, je hebt gelijk, had eerst te veel toen tekort woorden en die is eruit gevallen. Jammer
@Trees. Geen punt. Met de moderne technologie, skype of facetime kun je toch het een en ander meekrijgen al is zien in levende lijve altijd beter, zeker als grootmoeder, ik heb er alle begrip voor. Grt.
Rop, je hebt gelijk, weer!
Ik reageerde 2x op hetzelfde opmerking.
Wat je mist is het ruiken, proeven en voelen
Maar als je kind gelukkig is geef je dat over