Schrijf mee!
« »

Communicatie, Familie, Mensen

Tijdloos

22 februari 2020 | 120w | Jorre | 2

Als kind geloofde ik dat het wondermooie horloge van mijn vader, een pronkerfstuk binnen de familie, alle tijd in zich had.
Ik zag mijn vader niet vaak. Dus wanneer hij dan eens onder de douche stond, nam ik het horloge van de wastafel en sloeg het stuk met zijn hamer uit de garage. Ik geloofde dat we dan alle tijd voor ons zouden hebben.
Er kwam niets dan ‘gruizel’ uit, het viel in stukken uit elkaar, en de stilstaande wijzers overtuigden me dat de wereld zonder tijd was gevallen. Ik huilde.
Zo bleek het ook niet te werken. Mijn vader zette het op zo’n huilen dat het gebeuren mij een hele tijd bijbleef.
Alle tijd sindsdien, om precies te zijn.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Jorre of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

3 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »