Het liefst ging ik tussen de middag naar huis om te eten. Mijn moeder werkte niet, zo wordt het huishouden niet genoemd. Soms had ik maar een tussenuur de tijd. Dus fietste of ‘bromde’ ik op volle snelheid naar huis. Mijn moeder ving mij op met boterhammen waarover de opgewarmde kliek zuurkool werd verdeeld. Jus zat er al doorheen.
Op sommige dagen at ik mijn brood op school. Ik ‘ruilde’ het niet in voor patat, zoals velen. Tussen de lessen door haalde ik het door mijn snelbinder geplette papieren boterhamzakje uit mijn schooltas. Je mocht niet eten op de gangen, maar zie de verleiding maar eens te weerstaan als je weet dat de overgebleven gehaktbal zich tussen je boterhammen bevindt.
Weer mooi Han.
Willem, hartelijk dank.
Een koude gehaktbal op je brood…feest. Mooi Han. Grt.
Luc. Heerlijk! In plakjes gesneden op witbrood. Evenals zuurkool op brood.
Wat een lieve moeder. Dat heb ik nog nooit op brood gehad, maar het klinkt goed. Wel opgewarmd dan.
Bestaan er tegenwoordig nog scholieren die braaf het brood opeten dat ze van thuis hebben meegenomen? Het is tussen de middag topdrukte bij de (broodafdeling) in de supermarkten en de snackbar. Ik deed dat meestal wel. Maar omdat we tijdens het ‘overfietsen’ naar het andere schoolgebouw toch langs de winkels kwamen was de verleiding wel groot. Nu is de dependance al jaren gesloopt dus die smoes kan niet meer.
Ik had een heel lieve moeder. Zonder het braafste jongetje van de klas uit te hangen, ik haalde het niet in mijn hoofd mijn brood weg te gooien dat mijn moeder mij had meegegeven.