Schrijf mee!
« »

Column, Communicatie, Maatschappij, Mensen

That’s one small step (2/2)

1 april 2020 | 120w | Luc Verschuren | 2

De meest ondoorzichtige bedrijfstak blijkt de uitvaartonderneming te zijn. Waar men normaliter een zeer afwachtende houding heeft, kan men nu stellen dat het een drukte van belang is.

Neem bijvoorbeeld de laatste jas, inderdaad, die zonder zakken. Met een inkoopprijs van twee cijfers voor de komma wordt deze voor veelvouden aangeboden. En daar zegt niemand, nee. Zelfs als je dood bent wordt er nog aan je verdient, doorgaans niet te weinig. Er zijn wat kosten welke niet opgevoerd mogen worden, terwijl dat wel gebeurt. Opgebaard worden in de rouwkamer van het verzorgingstehuis bijvoorbeeld. Hiervoor is al betaald, maar staat doorgaans wel separaat op de rekening. Niet genuttigde broodjes en koffie, toch betalen. Misbruik maken van de intens droevige situatie, droevig.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Luc Verschuren of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

6 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »