Een nachtmerrie? Misschien was het wel een hallucinatie. Ik zag mensen in de supermarkt met een mondkapje voor. Er was wereldwijd een gevaarlijk virus uitgebroken. Je moest minimaal anderhalve meter afstand van elkaar houden in een toch al afstandelijke maatschappij. Een terrasje pikken of een feestje vieren was er niet meer bij. Mensen overleefden dat zonder vakantie niet.
Vrijheid van meningsuiting over de oplossing van de pandemie werd onderling zwaarbevochten. Een opiniepeiler die dacht de oplossing te hebben gevonden werd honds behandeld.
Alles eenzijdig belicht door één bepaalde kleur. De geschiedenis waarvan je juist leert hoe het niet moet, moest worden uitgewist.
Wim Suurbier overleed. Peter Green ook. Toen dacht ik: Need someone’s hand to lead me through the night.
Recente reacties