Jaren geleden heb ik alle ramen dicht geschilderd. Ze voorzien van in fijne penseelstreken uitgevoerde lentelandschappen, die meedeinen in het licht dat van buitenaf op de taferelen schijnt. Ik kon niet meer tegen de drukte om me heen. Hier heb ik alles. Ik werk vanuit huis en laat mijn boodschappen bezorgen tot in de hal. Op afstand open ik mijn voordeur. Ik volg geen nieuws, laat geen krant bezorgen en luister alleen naar door mijzelf geselecteerde muziek.
Maar vandaag is anders. De zon en de tijd hebben de verflagen aangetast. Ik kon de verleiding niet weerstaan. Wierp met één oog een blik naar buiten door een blootgelegd stukje glas. De straten … ze zijn leeg. Zouden de boodschappen nog wel komen?
Gied verhaal, Hadeke.
@Hadeke. Themawoord is knap verwerkt. Mooi verhaal.
Alles beter dan plakfolie. Doet me denken aan een leraar Frans die alle ramen van het lokaal had dichtgeplakt met Franse posters. Op een klein stukje na. Dat gebruikte hij om te spieken of wij spiekten tijdens een proefwerk. Slimmerd.
Met plezier gelezen. Mooi verhaal / realiteit.