‘Nee, poppendopje, niet huilen. Vanmiddag kom ik je weer halen.’
Het valt niet mee. Als ik vroeger ’s morgens naar de zaak reed, dacht ik: zij kan lekker thuisblijven bij Mathilde. Gezellig klooien. Maar nee, ze werd een gequoteerde powervrouw.
En toen kwam die crisis. Mathilde wist niet meer hoe ze haar moeder de hele dag moest bezighouden. Kreeg ik ook nog een masker 19 aan mijn broek na slechts een corrigerend tikje. Zo ging het niet langer. Mijn vrouw is een kasplantje geworden. Eerst breng ik Mathilde naar de voorschoolse en daarna mijn vrouw naar de powervrouwenopvang. Maar wie zorgt er voor mij? Ik moet opschieten, straks een afspraak met mijn mannencoach; lekker ding, jammer van die anderhalve meter.
« Ach
Vrije keuze »
« Ach Vrije keuze »
Cultuur, Familie, Fictie, Maatschappij, Mensen
Mannencoach
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Han Maas of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
3 reacties
Reageren
« Ach Vrije keuze »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Klysma)
Recent
- Verse Schnitsels voor den stijve hark at high time
- De rivier de Bargot
- Knudde Horster Volksverveemder (Flitnanlitian)
- Wojotke Rekent met Uw, mee, zo blauw zo blauw
- ’t Okshoofd – Amsterdam
- Feiten en fabels
- Het Vrouwengeheim
- College
- Verjaardagsjolijt
- De toekomst voor willen zijn, worden ismen.
Ja, deze crisis maakt veel los.
@Levja. Dit is natuurlijk satire, maar net wat je zegt…
Wat mij is opgevallen is dat de ruwe bolsters echt een blanke pit hebben en types waarvan ik het nooit gedacht zou hebben ‘uit hun plaat’ gaan.