“Napels, vakantie? Hoe kom je er bij?”
“Uhm, goedkope vliegtuigtickets Willy.”
“Hahahahaha, DAT geloof ik graag!” Hij wrijft even met de vinger aan de mond en besluit om geen uitleg te geven.
Hij ziet er gehaast uit.
“Tot binnenkort, veel plezier in Napels hahahahaha!”
“Doei Willy!”
Als echte toeristen hangen we boven een kaart. “Kijk,” met de vinger wijst Julien een groen stipje aan, “een stadspark.”
We kunnen eindelijk picknicken.
Het houten bankje, beklad met zwarte graffiti tekst, ziet er weinig uitnodigend uit.
Ingedrukte drankblikjes, lege flessen en gele, witte, blauw gestreepte, grijze, kleine, grote, opengescheurde vuilniszakken liggen verspreid over het ganse park.
De stank is met deze hitte niet te harden, maar het lijkt de Napolitanen niet te deren.
@Tiny. Ben bang dat de Napolitanen wel beter weten…onmacht, Camorra, leuke titel! Grt
@Tiny: ik las als titel eerst ‘Corona’
Ik ook