Het beest waar ik het voor was, is het. Mijn buurvrouw is zo verdrietig. Het was haar allesie. Nadat haar man al twintig jaar geleden de kuierlatten had genomen en haar twee dochters zodra ze mochten het huis waren ontvlucht, was er alleen nog maar Bruce. Mien sprak het uit als “broes”. Waar je een kalme verspreiding van milde druppels op een ontluikende kersenboom verwachtte, kreeg je een woest grommende en – als hij de kans kreeg – bijtende hond die iedereen die het maar waagde om binnen een straal van tien meter van zijn baasje te komen, wilde vermalen tussen een verzameling geelgroene tanden en kiezen.
Nu heeft ze een pootafdruk in gips en as in een hangertje. Mien is ontroostbaar.
« Het wiel nogmaals uitgevonden
Traag zaad »
« Het wiel nogmaals uitgevonden Traag zaad »
Maatschappij
Bruce
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Willem Olierook of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
2 reacties
Reageren
« Het wiel nogmaals uitgevonden Traag zaad »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Nieuweling)
Recent
- Killing
- Risicoanalyse van een rozenkweker
- 18 uur vliegen – 1
- Wie van de drie
- De tenen van tante Bets
- Uitroeien
- Scherpe pen
- Botrytismewat
- Ogen groter dan de maag
- Zwaarden en schrijvers 2
@Willem. Toch weer origineel Willem. Grt
@Luc, en nog bijna waar ook.