Schrijf mee!
« »

Fictie, Maatschappij, Mensen

Bewegingsvrijheid – 75 jaar later

1 april 2020 | 120w | Han Maas | 2

Ik was in mijn bewegingsvrijheid beperkt. Toen ik een scootmobiel kreeg, dacht ik: nu ben ik een invalide; mijn nieuwe bewegingsvrijheid kan ik moeilijk aanvaarden. Je doet het niet op eigen kracht. Dat zit nu eenmaal in me: zelf doen, beslissingen nemen zonder hulp van wie of wat dan ook geeft mij vrijheid.
75 jaar geleden had ik ook moeite vrijheid weer te aanvaarden. Vrij bewegen op straat? Ik kreeg pijn in mijn nek van het achteromkijken. Op iedere hoek verkrampten mijn schouders, voelde ik of die ster nog wel op mijn jas zat.
75 jaar later mag ik de straat niet op terwijl er geen vijand is te zien. Zieken gaan naar Duitse ziekenhuizen. Wie had dat kunnen denken.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Han Maas of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

9 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »