Kinderen krijgen was hen niet gegeven. Samen met de jongste zus van mijn vader heeft hij echter een prima leven. Graag gezien en een blijvend steentje bijgedragen aan het plaatselijke welzijn van menig vereniging. Zo zijn ze samen oud mogen worden.
Een TIA enkele jaren geleden bracht toch de nodige zorgen. Blijvende hersenschade was het gevolg. Sommige delen van het geheugen bleken weg en ook het spraakvermogen liet hem af en toe in de steek. Juist toen je corona overwonnen had kwam het besef en de onvrede om verder te leven. Met jouw keuze werd de actieve palliatieve sedatie gestart, kwam snel een einde aan het leven. Je was altijd een leuke Nonkel Hub. 91 jaar, respectabele leeftijd. Vrede mee.
Mijn condoleances, Luc. Een knappe leeftijd en dan is palliatieve sedatie een zachte en vredige manier om te gaan.
Dank je Ewald. Het is zelden leuk om afscheid te nemen van een leven. In dit geval kan ik er toch vrede mee hebben. Grt.
Luc. Mooi geschreven. Sterkte!
Dank je wel Han. De inmiddels gevleugelde uitspraak van mijn tante: “Oud worden is mooi, oud zijn is geen bal aan”.
Grt