Ze nam de juiste beslissing, dat voelde ze. Haar trouwjurk sleepte door de modder en kleurde zwart van onderen. Maandenlang waren ze bezig geweest met de voorbereidingen: de bruiloft was tot in de puntjes geregeld, vooral door moeder en schoonmoeder. Ook kozen zij samen de designmeubels voor de nieuwe patiowoning. Ze protesteerde, maar haar verloofde suste haar: ‘Schatje, laat ze toch. Ze bedoelen het goed.’
Slechts één wens van haar werd na protest vervuld: een witte duif zou worden losgelaten.
De kreet ‘zo romantisch, een witte duif’ van haar schoonmoeder gaf de doorslag.
De blikken van verbaasde voorbijgangers deerden haar niet. Vanuit de verte hoorde zij haar naam roepen.
De witte duif spreidde haar vleugels en vloog de vrijheid tegemoet.
Nel: kiezen voor vrijheid, hoe mooi dat er een keuze is.
Mooi Nel.
Zou ze haar hart al teruggekregen hebben? (Van uit het depot?) #dtv
Mooi beeld Nel, de witte duif die uitvliegt.
Volgens mij zit in deze zin een verdwaalde dubbele punt: ‘de bruiloft: was tot in de puntjes geregeld’
@Nel: ik moet alsmaar denken aan een reclame, waarin de bruid ook vlucht. Ze gaat liften om verder weg te komen en wordt weer opgepikt door de bruidegom..
Gelukkig staat een witte duif ook symbool voor de vrede, en die wens ik onze dappere bruid ook!
@Berdien, ik ben het met je eens!
@Nele, wat leuk dat je je dat nog herinnert. Inmiddels heeft ze haar hart terug en ze verwart medelijden niet meer met liefde
@Inge, dank je wel. De verdwaalde punten heb ik verwijderd.
@Lisette ik ben blij met je waardering en je hartelijke wens voor de dappere bruid.
Haar belangrijkste beslissing laat ze gelukkig niet aan anderen over. Mooi beeld!